Ik – wij – WIJ
Volg de blogs van Velon-voorzitter en lerarenopleider Miranda Timmermans over wat ze beleeft in haar dubbelrol van trajectopleider die een aanvraag voor beroepsregistratie doet.
Ik ben al ruim 15 jaar lid van Velon en sinds een jaar of 12 actief betrokken bij de vereniging als lid van de themagroep Samen Opleiden en – de laatste jaren – als voorzitter. Ik kan dus niet ontkennen dat ik me deel van de beroepsgroep lerarenopleiders voel en een bijdrage lever aan de kwaliteit van het geheel.
Lange tijd ben ik zeer kritisch geweest op het registratietraject en was ik van mening dat ik mijn leraaropleiderschap niet hoefde te laten zien door opname in het register. Ik kijk daar nu heel anders tegenaan. Ook al omdat het traject een extra dimensie heeft toegevoegd die ik vooraf niet had kunnen voorzien.
Koffieautomaat
Zo heb ik de afgelopen maanden heel veel reacties gekregen, heel divers van aard. Een aantal voorbeelden zal ik met jullie delen. Een ontmoeting met een oud-collega: “He Miranda, moet je horen, hoe gaat het bij Velon? Weet je, ik ben nu ook geregistreerd. Het was een mooi traject, veel van geleerd.” Een kort berichtje via WhatsApp: ” Yeah… ik heb mijn prolongatie gehaald, yes!” Een toevallige ontmoeting bij een koffieautomaat op een vergaderlocatie ergens in het land: “Zo zeg, de PR (prolongatie) is leuk geworden. Was een cadeautje om mijn ontwikkeling de afgelopen jaren te presenteren aan collega’s. Goed hoor die peerreview.”
Of via de mail: “Hoi Miranda, ik kreeg een oproep voor prolongatie, dat zou ik graag doen, maar ik werk niet meer bij mijn Opleidingsschool. Ik werk wel met startende leerkrachten, doe veel coaching. Kan het dan toch? Zou wel waardevol zijn.” En op het congres van een collega wiens dossier ik als voorbeeld mocht gebruiken voor mijn eigen traject: “En Miranda, hoe sta je er voor, ben je al geregistreerd? Lukt het met het dossier?”
Individu, team, beroepsgroep
In een tijd waarin we als vereniging behoorlijk in beweging zijn, realiseer je je dat al die kleine vragen, opmerkingen en aanmoedigingen belangrijk zijn voor het grote geheel. Al die dingen samen maken onze kwaliteit. Mij heeft het vooral duidelijk gemaakt dat we binnen Velon de uitdrukking Ik – wij – WIJ niet voor niets gebruiken. Ik – wij – WIJ is de kortst mogelijk samenvatting van wat we met het registratietraject en het beroepsregister willen bereiken.
‘Ik’ staat voor ‘ik als lerarenopleider’ en hoe hij of zij werkt aan de eigen ontwikkeling. Met ‘wij’ wordt het team bedoeld. Als opleiders in het eigen team samen werken aan hun eigen kwaliteit, dan verhoogt dat de kwaliteit van het team. ‘WIJ’ is het logische gevolg. Hoe meer teams op deze manier werken aan hun professionaliteit, hoe hoger de kwaliteit van het totaal: de beroepsgroep lerarenopleiders.
Sinds ik deelneem aan het traject, wint deze gedachtegang steeds meer aan betekenis voor mij. Niet eerder heb ik zo aan den lijve ondervonden wat we met elkaar willen. Een bijzondere ervaring die ik iedereen toewens.
Miranda Timmermans
Wil je meer weten? Neem contact met ons op.
Wil jij ook je ervaringen delen in een blog? Meld je aan met een mail naar piet.almeloo@velon.nl.