Blog

Blog in Coronatijd #9

Lees de negende blog in een serie over leven en werken in tijden van een intelligente lockdown in Coronatijd.

Blog in Coronatijd #9

De basisschool in Coronatijd: over denken in mogelijkheden

Karin Wessel, ​Schoolopleider basisonderwijs bij SPO Utrecht

Terwijl de halve samenleving al thuis werkte, ging het basisonderwijs vanaf 16 maart ook op slot. Waar ik de week ervoor nog dacht dat ik zou afreizen naar Leeuwarden voor het jaarlijkse Velon Congres, begeef ik mij die maandagochtend naar mijn basisschool obs Vleuterweide in Vleuten waar ik als schoolopleider werkzaam ben. Als ik terugdenk aan die week, waarin het Velon Congres in eerste instantie zou worden uitgesteld naar mei, weet ik nog dat ik dacht “o, in mei… dat moet wel weer kunnen”. Niets bleek minder waar…

Maar goed, terug naar die maandagochtend 16 maart… we verzamelen in de teamkamer… anderhalve meter afstand, een beetje lacherig doen we, een beetje onwennig is het.
Plannen. We moeten plannen maken. Plannen voor digitaal thuisonderwijs. Plannen voor noodopvang voor de vitale beroepen. Plannen voor het verspreiden van het (t)huiswerk. Plannen voor hoe om te gaan met communicatie naar ouders, AVG, maar ook dingen als verjaardagen van kinderen. Plannen voor aanwezigheid van collega’s op school. Plannen voor ontsmetten. Plannen voor gezinnen in crisis. Plannen voor gezinnen zonder, of met weinig, digitale middelen.

Met dat bijltje had nog nooit iemand gehakt! Maar we deden het. Met z’n allen. En na een dag stond er al zo ongelooflijk veel in de steigers. We waren al geruime tijd bezig met het verder digitaliseren van ons onderwijs en nu: BAM! Binnen twee dagen kon iedereen online thuis onderwijs volgen, online werk maken, online in contact met de leerkracht staan, berichten via Social Schools posten, filmpjes maken en uploaden, weekplanningen delen en online vergaderen via MsTeams. De plannen werden – een nieuwe – werkelijkheid. We konden het!

Vandaag – 16 juni – zijn we precies drie maanden verder. We hebben thuisonderwijs opgezet en vormgegeven, daarna de boel weer omgegooid en de school weer zo ingericht, inclusief nieuwe lestijden, looproutes en stickers, dat we weer deels fysiek les kunnen geven om tot slot alles nog eens te veranderen zodat we nu in de laatste fase van het schooljaar weer volledig onderwijs kunnen geven aan alle leerlingen, vijf dagen in de week.

Waarin we telkens weer creatief en flexibel moeten zijn en oplossingen moeten zoeken. Oplossingen voor de gymlessen, voor het buitenspelen, voor contacten met ouders die de school niet in mogen, voor het geven van de voorlopige adviezen, voor het inrichten van de wenochtend, voor het afsluiten van het jaar, kamp, musical, teamuitje en voor het vormgeven van een aangepast rapport, wel of niet nog toetsen voor de zomer, de studenten die stage lopen in onze school, afstemming met de BSO, vergaderingen en studiedagen. Het is niet altijd ideaal en soms juist idealer… maar het kan.

Ik vind het mooi om te merken dat er eigenlijk heel veel mogelijk is, dat je ook in de afgelopen maanden een ontwikkeling kunt doormaken in het zoeken naar oplossingen en het denken in mogelijkheden. Waar ik in het begin van de lockdown dacht: “O, maar dat is nu niet mogelijk” blijkt nu dat in negen van de tien gevallen het wèl mogelijk is, dat alleen de vorm soms aangepast moet worden.

Als schoolopleider ben ik verbonden aan een school, maar ook nog deels bovenschools waar ik startende leerkrachten in een invalspositie – verspreid over de stad Utrecht – begeleid. Ik coach en begeleid leerkrachten, fulltime. Dat doe ik met veel liefde en plezier. Het heeft me wel even tijd gekost om hier in te schakelen; begeleiden vanaf afstand: via de mail, via beeldbellen, whatsapp en traditioneel bellen. Het kan! Ik ben wel heel blij dat ik vanaf 8 juni weer daadwerkelijk fysiek in de diverse scholen welkom ben om de startende leerkrachten te begeleiden en ook in mijn eigen school weer lekker achter in de klas mag zitten en mee kan kijken. Dat maakt voor mij het gesprek dat ik na zo’n klassenbezoek voer wel inhoudelijker; je kunt meer de diepte in. Je was er immers samen bij! Het kan weer.

Naast mijn baan als schoolopleider ben ik ook nog werkzaam als assessor bij de ALPO in Utrecht. Daar is ook gelijk hard gewerkt aan het kunnen laten doorgaan van de eindassessments van de studenten. Online zat ik met docenten en zo’n veertig studenten in een meeting waarin uit de doeken werd gedaan hoe het assessment er online uit zou komen te zien. Een kleine twee weken later was het mijn beurt om mijn eerst online assessment af te nemen. Uiteraard ging dat ook ‘gewoon’, op een ongewone manier. Student geslaagd! Het kan.

En morgen, morgen is het de beurt aan onze zij-instromer, zij doet veldexamen. Daar was ook reeds een “Corona-proof” oplossing voor bedacht. In eerste instantie zou ik achterin de klas zitten met mijn ‘device’ om zo via de camera de veldexaminator te kunnen laten zien wat er in de klas gebeurde. Via de telefoon zou ik in verbinding staan met de veldexaminator die me dan via de telefoon aanwijzingen kon geven over wat ik in beeld zou moeten brengen. Gelukkig mag de veldexaminator weer de klas in. Maar het hàd gekund.

_________________________________

Bovenstaande blog is de negende in een serie over leven en werken in tijden van een intelligente lockdown in Coronatijd. Eerdere blogs vind je hieronder.

Blog #8 Het belang van zelfmanagement in tijden van Corona (Lennart Visser)

Blog #7 Coronatijd en welbevinden (Peter Ruit)

Blog #6 Leren van een lockdown (Marco Snoek)

Blog #5 Onderwijs: elke dag anders” (Roel Grol)

Blog #4 Onderwijs en ontwikkeling in Coronatijd: op zoek naar balans in het curriculaire spinnenweb (Maaike Vervoort)

Blog #3 Prolongeren in digitale groepen (Velon werkzaamheden in Coronatijd (Monique Bekker)

Blog #2 Gesloten (hoge)scholen en Samen Opleiden (Mariëlle Theunissen)

Blog #1: Writing mini picturebook lessons for English language teachers in times of Covid-19 (Gail Ellis & Tatia Gruenbaum)